چرخ اخضر

چرخ اخضر.[ چ َ خ ِ اَ ض َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) فلک ماه . (ناظم الاطباء). کره ٔ ماه . چرخ اثیر. || چرخ . کنایه از آسمان و سپهر و فلک و فلک اول :
همی تا جهانست و این چرخ اخضر
بگردد همی گرد این گوی اغبر.

ناصرخسرو.

ناصر غلام و چاکر آنکس که این بگفت
جان و خرد رونده بر این چرخ اخضرند.

ناصرخسرو.

بدانش گرای ای برادر که دانش
ترا برگذارد از این چرخ اخضر.

ناصرخسرو.

ای قادری که هست بتقدیر حکم تو
گردنده چرخ اخضر و تابنده مهر و ماه .

سوزنی .

خوی شاهان در رعیت جا کند
چرخ اخضر خاک را خضرا کند.

مولوی .