چرخ خوردهلغتنامه دهخداچرخ خورده . [ چ َ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنچه یا آنکه بدور خود چرخ خورده باشد. || گردنده . (ناظم الاطباء).