چرخ دوار
لغت‌نامه دهخدا
چرخ دوار. [ چ َ خ ِ دَوْ وا ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آسمان . (ناظم الاطباء). کنایه از آسمان و فلک . چرخ . چرخ گردنده . چرخ گردان :
بدل از مکر و از حسد دورند
حاصل دهر و چرخ دوارند.
رجوع به چرخ دولابی شود.
|| بخت ناپایدار. (ناظم الاطباء). کنایه از بخت و اقبال ، که بی ثبات و ناپایدار است .
بدل از مکر و از حسد دورند
حاصل دهر و چرخ دوارند.
ناصرخسرو.
رجوع به چرخ دولابی شود.
|| بخت ناپایدار. (ناظم الاطباء). کنایه از بخت و اقبال ، که بی ثبات و ناپایدار است .
