چرخ ستمکارلغتنامه دهخداچرخ ستمکار. [ چ َ خ ِس ِ ت َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ). کنایه از آسمان و فلک بیدادگر. || بخت . || بخت بد.سرنوشت بد. (ناظم الاطباء). رجوع به چرغ غدار شود.
