ترجمه مقاله

چرخ پیمای

لغت‌نامه دهخدا

چرخ پیمای . [ چ َپ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) عرش پیمای . فلک پیمای . آنکه بر مدار فلک سیر کند، همچون ستارگان و کرات :
همین تار و روشن شتابندگان
همین چرخ پیمای تابندگان .

اسدی .


|| آنکه بسوی آسمانها و افلاک اوج گیرد و پرواز کند. رجوع به چرخ پیمایی شود.
ترجمه مقاله