چرگنی
لغتنامه دهخدا
چرگنی . [ چ ِ گ ِ ] (حامص مرکب ) چرکنی . چرکینی . چرگینی . کثافت و ناپاکی . آلودگی و آلایشناکی :
بسیاهی بصر جهان بیند
چرگنی بر سیاه ننشیند.
رجوع به چرگن و چرگین و چرکنی شود.
بسیاهی بصر جهان بیند
چرگنی بر سیاه ننشیند.
نظامی .
رجوع به چرگن و چرگین و چرکنی شود.