چشمه ٔ نوربخش

چشمه ٔ نوربخش . [چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ب َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید انور باشد. (برهان ). کنایه از آفتاب است . (انجمن آرا) (آنندراج ). خورشید. (ناظم الاطباء). || کنایه از آب حیوان باشد. (برهان ). کنایه از آب حیات بود. (انجمن آرا) (آنندراج ).آب حیوان . (ناظم الاطباء). و رجوع به چشمه ٔ نوش شود. || کنایه از دهان معشوق باشد. (برهان ) (آنندراج ). دهان معشوق . (ناظم الاطباء). و رجوع به چشمه ٔ نوش شود.