چشمه ٔ حکمت

چشمه ٔ حکمت . [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ح ِ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) منبع حکمت . سرچشمه ٔ حکمت :
شریعت کان دانش گشت و فرقان چشمه ٔ حکمت
یکی مر زرِّ دین را کُه ، یکی مر آب دین را یم .

ناصرخسرو.