چشمه ٔ روز
لغت‌نامه دهخدا
چشمه ٔ روز. [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید. کنایه از هور و خور :
ایا سپهر ادب را دل تو چشمه ٔ روز
ایا بهشت سخا را کف تو ماء معین .
ماه از آن گفتم کاندر لغت و لفظ عرب
چشمه ٔ روز بود ماده و مه باشد نر.
ایا سپهر ادب را دل تو چشمه ٔ روز
ایا بهشت سخا را کف تو ماء معین .
فرخی .
ماه از آن گفتم کاندر لغت و لفظ عرب
چشمه ٔ روز بود ماده و مه باشد نر.
فرخی .
