چشم حقارت

چشم حقارت . [ چ َ / چ ِ م ِ ح ِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نظر تحقیر. دیده ٔ حقارت .
- بچشم حقارت در کسی یا چیزی نظر کردن ، سوی کسی بچشم حقارت دیدن ؛ کنایه است از خرد و حقیر انگاشتن آن کس یا آن چیز و بی ارزش و بی اعتبار پنداشتن آن :
هیچ مبین سوی او بچشم حقارت
زآنک یکی جلدگربز است و نونده .

یوسف عروضی .

گرت جاه باید مکن چون خسان
بچشم حقارت نظر در کسان .

سعدی .