چشم بستن
لغت‌نامه دهخدا
چشم بستن . [ چ َ / چ ِ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) چشم بر هم نهادن . چشم فروبستن . مقابل چشم بازکردن و چشم گشودن . رجوع به چشم بر هم نهادن و چشم فروبستن شود.
- چشم از جهان بستن ؛ کنایه از مردن . چشم از جهان فروبستن . دم درکشیدن . برحمت ایزدی پیوستن :
چو سالار جهان چشم از جهان بست
بسالاری ترا باید میان بست .
رجوع به چشم از جهان فروبستن شود. || افسون کردن . (ناظم الاطباء).چشم بندی کردن .
- چشم از جهان بستن ؛ کنایه از مردن . چشم از جهان فروبستن . دم درکشیدن . برحمت ایزدی پیوستن :
چو سالار جهان چشم از جهان بست
بسالاری ترا باید میان بست .
نظامی .
رجوع به چشم از جهان فروبستن شود. || افسون کردن . (ناظم الاطباء).چشم بندی کردن .
