چمباتمهلغتنامه دهخداچمباتمه . [ چ ُ م َ / م ِ ] (ترکی ، اِ) در تداول تهرانیان ، به معنی نوعی و شکلی از نشستن است روی دو پا. و بیشتر با فعل زدن و نشستن ترکیب شود. چندک . چمبک . و رجوع به چمباتمه زدن و چمباتمه نشستن شود.
