چمن پیرای
لغتنامه دهخدا
چمن پیرای . [ چ َ م َ ] (نف مرکب ) باغبان (آنندراج ). پیراینده ٔ چمن . آنکه چمن را پیراید. چمن پیرا. مرادف چمن آرای و چمن ساز و چمن طراز. و رجوع به چمن پیرا شود. || (اِ مرکب )آلت چمن بری و چمن زنی . رجوع به چمن بر و چمن زن شود.
