چمن زنی
لغت‌نامه دهخدا
چمن زنی . [ چ َ م َ زَ ] (حامص مرکب ) پیراستن و کوتاه کردن چمن . زدن و بریدن زیادتی و بلندیهای چمن باغ با باغچه یا ابزار مخصوص این کار. عمل باغبان در پیراستن چمن . || (اِ مرکب ) ماشین چمن زنی که با آن چمن را برند. || قیچی چمن زنی . قیچی مخصوص بریدن چمن . چمن زن . چمن پیرا. مقراض چمن زنی . و رجوع به چمن پیرا، چمن پیرای و چمن زن شود.
