چمن زن
لغتنامه دهخدا
چمن زن . [ چ َ م َ زَ ] (نف مرکب ) پیراینده و برنده ٔ زیادتی های چمن . چمن پیرا. || (اِ مرکب ) آلتی است پیراستن و کوتاه کردن چمن را. مقراض چمن زنی . چمن زنی . چمن پیرا. چمن بُر. ابزار مخصوص بریدن زیادتی های چمن باغ وباغچه . رجوع به چمن پیرا و چمن پیرای و چمن زنی شود.
