چمن سیر
لغتنامه دهخدا
چمن سیر. [ چ َ م َ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) آنکه در چمن ها بگردد. مرادف چمن گرد. (از آنندراج ). گردش کننده ٔ در باغها. (ناظم الاطباء). سیرکننده در باغها و بستان . آنکه در باغ و بستان سیر و سیاحت کند :
الفت هوسم نیست به دلهای چمن سیر
ترسم که مرا با غم خود وانگذارند.
رجوع به چمن گرد شود.
الفت هوسم نیست به دلهای چمن سیر
ترسم که مرا با غم خود وانگذارند.
حضرت شیخ (از آنندراج ).
رجوع به چمن گرد شود.