چنگال افکندن
لغتنامه دهخدا
چنگال افکندن . [ چ َ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه است از نیرو از دست دادن . ناتوان و زبون شدن :
دژآگهی که به بیشه درون سپیده دمی
ز بیم دشنه ٔ او شیر بفکند چنگال .
دژآگهی که به بیشه درون سپیده دمی
ز بیم دشنه ٔ او شیر بفکند چنگال .
منجیک .