چنگال خاییدن

چنگال خاییدن . [ چ َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از در خشم شدن . دچار حسرت و افسوس گشتن :
مرغزاری که فسیله گه اسبان تو گشت
شیر کآنجا برسد فرد بخاید چنگال .

رودکی .