چهاردانگهلغتنامه دهخداچهاردانگه . [ چ َ / چ ِ گ َ / گ ِ ] (ص مرکب ) چیزی که دو قسمت از سه قسمت را داشته باشد. که دو ثلث از تمام را بدارد. || در اصطلاح بنایان آجری که دو دانگ آن شکسته باشد. (یادداشت مؤلف ).
