چهاردری

چهاردری . [ چ َ / چ ِ دَ ] (ص نسبی ) اتاقی که چهار در معمولاً به سوی حیاط یا باغچه و باغ داشته باشد. اتاقی که در ضلع مشرف به حیاط آن چهار در نصب شده باشد. اتاقی که از آن چهار در به جانب حیاط گشوده شود. || (اِ مرکب ) کنایه از دنیاست . || کنایه از عناصر چهارگانه است . رجوع به چاردری شود.