چهارقل

چهارقل . [ چ َ / چ ِ ق ُ ] (اِ مرکب ) (مرکب از چهار+ قل ) «قل » امر حاضر مفرد از مصدر «قول » عربی است ، به معنی بگو. چون این کلمه در آغاز چهار سوره از سوره های قرآن کریم آمده است و این سوره ها چون با کلمه ٔ «قل » آغاز می شود آن چهار را «چهارقل » اصطلاح کرده اند و آن سوره ها عبارتند از: سوره ٔ اخلاص که با «قل هواﷲ احد...» شروع میشود و سوره ٔ فلق که با «قل اعوذ برب الفلق ...» آغاز میشود. و سوره ٔ الناس که با «قل اعوذبرب الناس » ابتدا می شود و سوره ٔ کافرون که با «قل یا ایها الکافرون ...» آغاز شود. رجوع به چارقل شود.