چهارنعل رفتنلغتنامه دهخداچهارنعل رفتن . [ چ َ / چ ِ ن َ رَ ت َ ] (مص مرکب )به شتاب رفتن اسب . تند و تیز رفتن . به تگ خاستن . سخت دویدن . چهارگامه رفتن . رجوع به چارنعل رفتن شود.
