چهارگاهلغتنامه دهخداچهارگاه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ چهارم نرد که برای برگرفتن یک مهره از آن چهار خال کعبتین باید. چهارخان . چارخان . رجوع به شش گاه و یک گاه شود. (یادداشت مؤلف ).
