چهره گشالغتنامه دهخداچهره گشا. [ چ ِ رَ / رِ گ ُ ] (نف مرکب ) بردارنده ٔ حجاب از رخ . گشاینده ٔ صورت . چهره گشای . جلوه نما. زنی که روی خود باز و اظهار دلربائی کند. || مصور و صورتگر. (از ناظم الاطباء). نقاش . (یادداشت مؤلف ).
