چهلمینلغتنامه دهخداچهلمین . [ چ ِ هَِ ل ُ ] (ص نسبی ، اِ) (مرکب از «چهل » + «م » + «ین » علامت صفت نسبی ) مرتبه ٔ واقع میان سی و نهمین و چهل و یکمین از اعداد ترتیبی .
