چهچه
لغت‌نامه دهخدا
چهچه . [ چ َ چ َه ْ ] (اِ صوت ) آواز بلبل و مانند وی و این کلمه از اصوات است . (از غیاث اللغات ). آواز بلبل که به تازی صفیر خوانند. (آنندراج ). آواز بلبل و جز آن .(از فرهنگ ضیاء) (ناظم الاطباء) (از فرهنگ نظام ). آواز بلبل و پرندگان خوش آواز دیگر. (فرهنگ فارسی معین ). حکایت صوت هزار. نام آواز بلبل . صوت بلبل . بانگ بلبل . فتل . نغمه . دستان . (یادداشت مؤلف ) :
چه نسبت با بهار و گل بود اشعار رنگین را
مگو از چهچه بلبل ز من بشنو ز من بشنو.
گل اگر بلبل آن جلوه ٔ مستانه شود
قلقل شیشه ٔ می چهچه مستانه شود.
|| (از اصطلاحات موسیقی ) تحریر صدا و آواز (یادداشت مؤلف ). غلطیدن آواز در گلو به هنگام خوانندگی .
چه نسبت با بهار و گل بود اشعار رنگین را
مگو از چهچه بلبل ز من بشنو ز من بشنو.
فطرت (از آنندراج ).
گل اگر بلبل آن جلوه ٔ مستانه شود
قلقل شیشه ٔ می چهچه مستانه شود.
تنها (از آنندراج ).
|| (از اصطلاحات موسیقی ) تحریر صدا و آواز (یادداشت مؤلف ). غلطیدن آواز در گلو به هنگام خوانندگی .
