چوبکین
لغتنامه دهخدا
چوبکین . [ ب َ ] (اِ) چوبکش افزاری باشد که بدان پنبه دانه از پنبه جدا کنند خواه آن را از آهن ساخته باشند خواه از چوب . (برهان ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). آنچه بدان پنبه دانه از پنبه جدا کنند و بهندی اوتنی خوانند. (شرفنامه ٔ منیری ). چوبی که بدان پنبه دانه از پنبه جدا کنند. میل آهن حلاجان . محلج . محبض . (یادداشت مؤلف ). چرخی که پنبه دانه از پنبه بگیرد چه از چوب سازند و چه از فلز. (یادداشت مؤلف ).