چونین
لغتنامه دهخدا
چونین . (ص مرکب ، ق مرکب ) (از «چون » ادات تشبیه + «این » صفت اشاره ) به معنی چنین باشد. (برهان ). چنین و چون . این و مانند این و به این وضع. (ناظم الاطباء) :
ندانستم من ای سیمین صنوبر
که گردد روز چونین زود زایل .
ندانستم من ای سیمین صنوبر
که گردد روز چونین زود زایل .
منوچهری .