چوگان باز
لغت‌نامه دهخدا
چوگان باز. [ چ َ / چُو گام ْ ] (نف مرکب ) که به بازی چوگان پردازد. آنکه با چوگان بازی کند. (از آنندراج ). کسی که چوگان بازی میکند. (ناظم الاطباء) :
ناوک اندازی و زوبین فکن و سخت کمان
پهنه بازی و کمندافکنی و چوگان باز.
جعد او بر پرند کشتی گیر
زلف او بر حریر چوگان باز.
سر آن ترک چوگان باز، خود گردم که پیوسته
قدم را چون سر چوگان زلف خود دو تا خواهد.
- سپهر چوگان باز ؛ سپهر بازیگر. سپهر کجرفتار رنگارنگ . سپهر حیله ساز. سپهرحیله گر :
در سلاح و سواری و تک و تاز
گوی برد از سپهر چوگان باز.
- فلک چوگان باز ؛ سپهر چوگان باز. فلک بازیگر. فلک غدار. فلک حیله ساز :
گرد گردان و فریبانت همی برد چوگوی
تا چو چوگانت بکرد این فلک چوگان باز.
ناوک اندازی و زوبین فکن و سخت کمان
پهنه بازی و کمندافکنی و چوگان باز.
فرخی .
جعد او بر پرند کشتی گیر
زلف او بر حریر چوگان باز.
فرخی .
سر آن ترک چوگان باز، خود گردم که پیوسته
قدم را چون سر چوگان زلف خود دو تا خواهد.
امیرخسرو دهلوی (از آنندراج ).
- سپهر چوگان باز ؛ سپهر بازیگر. سپهر کجرفتار رنگارنگ . سپهر حیله ساز. سپهرحیله گر :
در سلاح و سواری و تک و تاز
گوی برد از سپهر چوگان باز.
نظامی .
- فلک چوگان باز ؛ سپهر چوگان باز. فلک بازیگر. فلک غدار. فلک حیله ساز :
گرد گردان و فریبانت همی برد چوگوی
تا چو چوگانت بکرد این فلک چوگان باز.
ناصرخسرو.
