چپل

چپل . [ چ َ پ َ ] (ص ) کسی را گویند که خود را به چیزهای ناشایسته آلوده کند و پیوسته چرکین و نکبتی باشد چنانکه دیدن او غثیان آورد. (برهان ) (آنندراج ) (جهانگیری ). مردم چرکین و نکبتی و ناتمیز. (ناظم الاطباء).کسی که خود را به چیزهای ناشایسته آلوده کند. (ناظم الاطباء). رجوع به چپلک شود. || چپ دست .