چچله

چچله . [ چ ُ چ ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) گوشتی که مانند زبان در میان فرج زنان باشد. (برهان ) (آنندراج ). گوشت پاره ای که در بالا و میان فرج باشد. (ناظم الاطباء). تکه ٔ گوشت و رگی که بالای فرج زنان است . (فرهنگ نظام ). تلاق . بظر. (ناظم الاطباء). چچوله . (فرهنگ نظام ). گوشت پاره مانندی در بالای فرج زنان که در ختنه بریده میشود. پاره ای گوشت میان فرج زن که اهل تسنن بریدن آنرا سنت دانند: خُنتَب ؛ چچله ٔ دختران پیش از ختان . (منتهی الارب ). رجوع به تلاق و بظر و چچوله شود.