چکرلغتنامه دهخداچکر. [ چ ِ ک ُ ] (اِ) چوبی گرد که کودکان بدان بازی کنند. قسمی چوب برای نوعی بازی کودکانه که آن بازی را به عربی طَث ّ خوانند. مِطَثَّه . (منتهی الارب ).
