چیتگر

چیتگر. [ گ َ ] (ص مرکب ) (مرکب از «چیت » + «گر» علامت صفت فاعلی ) چیت ساز. || آنکه چیت ها را رنگ کند :
به او یک قلم چیتگر یار نیست
اگر رشوه چیت قلمکار نیست .

طغرا (آنندراج ).