چیره زبانی

چیره زبانی . [ رَ / رِ زَ ] (حامص مرکب ) زبان آوری . سخندانی . فصاحت . بلاغت . گشاده زبانی :
جوانی گذشت و چیره زبانی
طبعم گرفت نیز گرانی .

رودکی .

به خاموش چیره زبانی دهد
به فرتوت زور جوانی دهد.

اسدی (گرشاسب نامه ).