ژند

ژند. [ ژَ ] (اِخ ) مخفف ژنده رزم :
به شایسته کاری برون رفت ژند
گوی دید برسان سرو بلند.

فردوسی .

ز فتراک زین برگشایم کمند
بخواهم از ایرانیان کین ژند.

فردوسی .