ژوپین ور
لغت‌نامه دهخدا
ژوپین ور. [ وَ ] (ص مرکب ) حامل نیزه . سنان دار. نیزه دار.بردارنده ٔ زوبین . رجوع به زوبین ور شود :
چو دربان بدید آن سپاه گران
سپردار بسیار و ژوپین وران .
صفی برکشیدند پیش سوار
سپردار و ژوپین ور و نیزه دار.
پیاده سپردار ژوپین وران
شده انجمن لشکر بی کران .
همه دشت ژوپین ور و نیزه دار
به یک سو پیاده به یک سو سوار.
سپر برگرفتند ژوپین وران
بگشتند با خشتهای گران .
سپه بود بر میمنه چل هزار
سواران ژوپین ور نیزه دار.
برفتند آنگاه ژوپین وران
ابا جوشن و خشتهای گران .
چو دربان بدید آن سپاه گران
سپردار بسیار و ژوپین وران .
فردوسی .
صفی برکشیدند پیش سوار
سپردار و ژوپین ور و نیزه دار.
فردوسی .
پیاده سپردار ژوپین وران
شده انجمن لشکر بی کران .
فردوسی .
همه دشت ژوپین ور و نیزه دار
به یک سو پیاده به یک سو سوار.
فردوسی .
سپر برگرفتند ژوپین وران
بگشتند با خشتهای گران .
فردوسی .
سپه بود بر میمنه چل هزار
سواران ژوپین ور نیزه دار.
فردوسی .
برفتند آنگاه ژوپین وران
ابا جوشن و خشتهای گران .
فردوسی .
