کاتون بزرگ

کاتون بزرگ . [ ن ِ ب ُ زُ ] (اِخ ) یا قدیم از مشاهیر خطباء روم که در حفظ اصول قدیم تعصب داشت و رومیان را به زندگانی سخت و خشن و جنگ و ستیز با قرطاجنه (کارتاژ) که دشمن روم بود دعوت میکرد (238 - 142 ق .م .) در اعلام المنجد (چاپ 1956) این اسم «کاتوالاکبر» ذکر شده است . رجوع بکاتو شود.