کار و کشت

کار و کشت . [ رُ ک ِ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) کشت و زرع . آب و آبادانی :
جهان دوزخی بود بی کار و کشت
به ابری چنین تازه شد چون بهشت .

نظامی .