کار گرفتنلغتنامه دهخداکار گرفتن . [ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) بکار گماشتن . کار راندن . بیگاری : وز آن پس بخوردن گرفتند کارمی و خوان و رامشگر و میگسار.
