کاسه کوزه
لغت‌نامه دهخدا
کاسه کوزه . [ س َ / س ِ زَ / زِ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) کاسه و کوزه .
- کاسه کوزه اش را بهم زدن ؛ کنایه از دستگاه کسی را بهم زدن .
- کاسه کوزه ها را گردن کسی شکستن ؛ او را مقصر کارهای بد شده شمردن .
- کاسه کوزه اش را بهم زدن ؛ کنایه از دستگاه کسی را بهم زدن .
- کاسه کوزه ها را گردن کسی شکستن ؛ او را مقصر کارهای بد شده شمردن .
