کاغذ هوائی
لغت‌نامه دهخدا
کاغذ هوائی . [ غ َ ذِ هََ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کاغذی باشد که اکثر طفلان به ریسمان بسته به هوا سر دهند. (آنندراج ). بادبادک :
به باد رفته ٔ طفلی است گرد هستی من
که نامه های مرا کاغذ هوائی کرد.
زاهد ز خفت عقل خود رابرد به معراج
گر ریسمان دهندش چون کاغذ هوائی .
به باد رفته ٔ طفلی است گرد هستی من
که نامه های مرا کاغذ هوائی کرد.
میرزا جلال اسیر.
زاهد ز خفت عقل خود رابرد به معراج
گر ریسمان دهندش چون کاغذ هوائی .
مخلص کاشی .
