کافوربوی

کافوربوی . (ص مرکب ) آلوده به بوی کافور. بوی کافور دهنده . کافوربو :
سوسن کافوربوی ،گلبن گوهرفروش
ز می اردی بهشت کرده بهشت برین .

منوچهری .

اکنون میان ابر و میان سمن ستان
کافوربوی باد بهاری بود سفیر.

منوچهری .

گل کافوربوی مشک نسیم
چون بناگوش یار در زر و سیم .

نظامی .

رجوع به کافوربو شود.