کافور خوردن

کافور خوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از زایل شدن رجولیت . (برهان ) (مجموعه ٔ مترادفات ص 284). || کنایه از ترک مردانگی . نامرد شدن :
چو با لشکر فور کردم نبرد
ز مردانگی فور کافور خورد.

نظامی .