ترجمه مقاله

کافور

لغت‌نامه دهخدا

کافور. (اِخ ) نام چشمه ای است در بهشت . (منتهی الارب ) (غیاث ) (ترجمان علامه ) (مهذب الاسماء) :
ما مست شراب ناب عشقیم
نه تشنه ٔ سلسبیل و کافور.

سعدی .


ترجمه مقاله