کالیده موی

کالیده موی . [ دَ / دِ ] (ص مرکب ) شَعَث .اشعث . شعثاء. آشفته و ژولیده موی : رسول علیه السلام اشعث و اغبر و کالیده موی و گردناک ... (تفسیرابوالفتوح رازی ج 2 ص 191). رسول صلوات اﷲ علیه چنین کالیده موی گردزده می آید و ما جامه ها درپوشیم . (تفسیر ابوالفتوح رازی ). و او مردی بود سیاه و کالیده موی ، مویها در هوا شده . (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 2 ص 605).