ترجمه مقاله

کانایی

لغت‌نامه دهخدا

کانایی . (حامص ) بلاهت . حماقت . نادانی و بیخردی :
نبیره که جنگ آورد با کیا
هم از ابلهی است و کاناییا.

فردوسی .


- کانایی کردن ؛ خود رابه نادانی و بلاهت زدن . تظاهر به حماقت و بیخردی کردن :
من سخن گویم تو کانایی کنی
هر زمانی دست بر دستت زنی .

رودکی .


ترجمه مقاله