کاهنده

کاهنده . [ هََ دَ / دِ ] (نف ) کم گرداننده . کم کننده و نقصان دهنده :
به مردی فزاینده ٔ عز مؤمن
به شمشیر کاهنده ٔ کفر کافر.

فرخی سیستانی .

|| کم شونده . رو به کاهش گذارنده :
گر فزونی نپذیرد جز کاهنده
چه همی بایدت این چونین افزونی .

ناصرخسرو.

|| میرنده . مردنی . ناپایدار :
همه دانش او راست ما بنده ایم
که کاهنده و هم فزاینده ایم .

فردوسی .

رجوع به کاهش شود.