کاه و گل
لغتنامه دهخدا
کاه و گل . [ هَُ گ ِ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) کاهگل . اندود :
این چه زبونی و چه افکندگی ست ؟
کاه و گل این پیشه ٔ خربندگی ست .
رجوع به کاهگل شود.
این چه زبونی و چه افکندگی ست ؟
کاه و گل این پیشه ٔ خربندگی ست .
نظامی .
رجوع به کاهگل شود.