کباکبلغتنامه دهخداکباکب . [ ک ُ ک ِ ] (ع ص ) مجتمع خَلق یا درهم خلقت . ج ، کَباکِب . (از اقرب الموارد). || گرد و درهم اندام . ج ، کَباکِب . (منتهی الارب ).