کبا

کبا. [ ک ِ ] (ع اِ) خاک روبه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). تثنیه کِبَوان . (اقرب الموارد). و کِبوان . (منتهی الارب ). ج ، اکباء. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || سرگین جای . مزبله . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ، کبوان و اکباء. (اقرب الموارد). || خاک بر روی زمین افتاده . (منتهی الارب ).